بررسی آزمایشگاهی بهبود خواص ژئوتکنیکی سیلت ها با استفاده از نانورس

تثبیت خاک با اضافه نمودن موادی همچون سیمان، آهک، قیر، از دیرباز یکی از روش های موثر در بهبود خواص فیزیکی خاک ها بوده است. نانو ذرات از جدیدترین افزودنی هایی می باشند که مطالعاتی در زمینه استفاده از این ذرات در بهبود خصوصیات فیزیکی خاک ها صورت پذیرفته است. خاک سیلت در مجاورت با رطوبت و اشباع شدن، به شدت کاهش مقاومت می دهد و دارای مقاومت باربری کمی می باشد زیرا نه مانند ماسه ها دارای خصوصیات ژئوتکنیکی خوبی است و نه مانند رس ها چسبندگی دارد که بتواند مقاومت مناسبی داشته باشد و به علت نداشتن چسبندگی در معرض روانگرایی قرار دارد. همچنین سیلت ها براحتی قابل تراکم نیستند. با توجه به پایین بودن مقاومت و وجود خصوصیات تغییرحجمی نامناسب، سیلت ها جز خاک های ضعیف برای بستر راهسازی و روسازی و دیگر عملیات ساختمانی محسوب می شوند. از اینرو تثبیت اینگونه خاک ها به منظور بسترسازی مناسب برای پروژه های عمرانی ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش تأثیر نانورس (مونت مریلونیت اصلاح شده یna+ ) بر خواص مهندسی خاک سیلت مورد مطالعه قرار گرفته است. ابتدا از آسیاب توپی برای پراکندن نانو ذرات در توده ی خاک و آماده سازی نمونه ها استفاده شد. درصد های استفاده شده ی نانورس شامل 5/0، 1.0، 5/1و 2.0 درصد وزن خشک خاک در نمونه ها بود و تغییرات حاصل شده ی ناشی از افزایش نانورس در خاک سیلت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش های تراکم و حدود اتربرگ به منظور بررسی تأثیر نانورس بر رطوبت بهینه، وزن مخصوص خشک و خصوصیات پلاستیک خاک انجام گرفتند. در آزمایش های تک محوری، برش مستقیم و نسبت باربری کالیفرنیا تأثیر نانورس بر پارامترهای مقاومتی خاک و کرنش های متناظر با آن مورد ارزیابی قرار گرفت و در پایان با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پیمایشی ساختار نمونه ها با درصدهای مختلف نانورس مورد بررسی قرار گرفت